Eerst maar het goede nieuws: Zita Swoon is eindelijk teruggekeerd naar de experimentele, intieme basis. Naar de tijd halverwege jaren negentig dat het clubje rond Stef Kamil Carlens nog Moondog Jr. heette. En met Everyday I wear a greasy black feather on my hat een rommelig meesterwerk afleverde, met meeslepende, vaak trieste liedjes die soms niet hadden misstaan op een Tom Waits-plaat.
Het slechte nieuws: op de nieuwe plaat van Zita Swoon (titel: A Song About A Girls) ontbreken die prachtige liedjes grotendeels. Daarvan kan Carlens alleen zichzelf de schuld geven: het album was oorspronkelijk bedoeld als soloplaat. Halverwege schakelde hij alsnog Aarich Jespers en Tom Pintens van zijn Zita Swoon in. Maar die kunnen het gebrek aan spanning niet compenseren.
Vooral Carlens stem klinkt deze keer vlak, de Antwerpenaar blijft te veel in de lage registers hangen. Jammer, zijn uithalen gaven de composities op eerdere platen juist vaak schoonheid mee. De verdere inkleuring is wel warm en stemmig (lees: viool, conga, castagnetten, bongo, Glockenspiel, you name it), maar houdt zelden de aandacht vast. Het is wél een stap vooruit dat Carlens vier nummers in het Frans zingt. Maar behalve het duet met Axelle Red, de sterke single (Thinking about you all the time) en het intrigerende Sad Water valt te vrezen dat we van deze plaat verder weinig meer herinneren.