Type and press Enter.

Een warme, koude douche

Caché is onlangs bestempeld door een verzameling van filmjournalisten tot beste rolprent van 2006. Geen slechte keus, maar Douches froides had niet misstaan op de favorietenlijstjes.
De tiener Mickaël loopt probleemloos door school, maakt zich op voor de universiteit, blinkt uit op judo en heeft een knap vriendinnetje. Die relatieve idylle in een Franse voorstad wordt op gezette tijden verstoord door de armoede waarmee zijn gezin te maken heeft (Douches froides betekent koude douches, omdat op energie bespaard moet worden in het huishouden). Bovendien is de relatie tussen ma en alcoholistische pa ook niet bepaald stabiel te noemen.
Toch gaat het Mickaël, een rol waarvoor Johan Libereau met zijn imposante lijf perfect gecast is, relatief goed. Totdat hij in korte tijd acht kilo moet afvallen voor een judowedstrijd en hij zijn vriendin deelt met een teamgenoot tijdens een intens triootje. Dat is vragen om dingen die uit de hand lopen, en dat gebeurt ook: Mickaël blijkt ineens een stuk minder zelfverzekerd, op school gaat het minder en de relatie staat ineens op springen.
Douches froides gaat over tienerangsten, de stap naar volwassenheid, jaloezie, liefdesverdriet, seks, sport, drank, ouders, over de leefwereld van jongeren dus eigenlijk. Die wordt door Libereau zo gevoelig neergezet, dat sommigen het amper droog zullen houden in de finale.