Type and press Enter.

Stadsderby

Foto Iztok KlancarNaast me zit een omaatje, jaar of zeventig. Warme, rode muts op van Atletico Madrid. Deken over haar benen, uiteraard ook in de clubkleuren. Lief gezichtje. En af en toe komen er vreselijke, Spaanse scheldwoorden uit haar mond. Maar vooruit, het mag, want het hoort bij de stadsderby van Madrid.
Atletico tegen Real, dat valt in de categorie Celtic tegen Glasgow Rangers, Inter tegen AC Milan, AS Roma tegen Lazio. Buiten het stadion was het afgelopen zaterdagavond een slagveld. Plastic flessen vlogen door de lucht, de politie voerde met paarden en ME charges uit. In zijstraten lag een tapijt van glas. Guardia Civil stond klaar met traangas om in te grijpen in deze rituele dans tussen agenten en hooligans van Atletico. Die zich verscholen in de straatjes rond Vicente Calderon.
Prachtig stadion, gebouwd langs een rivier, aan de rand van het centrum. Van binnen net zo sfeervol als daarbuiten. Als de massa opstaat om te springen dansen de tribunes mee. De mantra At-lé-tic golft door de oude arena. Uniek om mee te maken. Voor slechts zeventig euro, voor een kaartje dat origineel tachtig kostte. Want wat ik niet voor mogelijk hield, lukte: op de zwarte markt was het een uur voor de wedstrijd vrij eenvoudig kassa. Mooi dus, al was het geen feest na afloop: 1-1 heet dan een broederlijke puntendeling. Geweldig voetbal, dat wel, van heren als Luccin, Torres en Maniche aan Atletico-kant. Rood voor Cannavaro. Absolute top dus, zonder Van Nistelrooij en Beckham. Minstens een van hen was geschorst.
Maar goed, in Madrid was veel meer te zien. Prachtige, authentieke stad. Als toerist zie je alleen het centrum, dat prima te belopen is. Oude buurten vernieuwen zich keer op keer. De musea (Reina Sofia, Prado) zijn van wereldklasse. Ideaal inderdaad voor een citytrip.
Na de hektiek van de hoofdstad ging het gas van het pedaal. Op naar Toledo, een waanzinning geconserveerd Middeleeuws stadje vijftig kilometer onder Madrid. Gebouwd op een heuvel, met de machtige kathedraal en Alcazar waar we een prachtig uitzicht op hadden vanaf het dak van het hotel. Een dagje later was het wandelen in een natuurpark en overnachten in een (voormalig) klooster in het dorpje Almagro, met zijn klassieke Plaza Mayor. Gisteren was het feestdag (Dia de Andalucia), waar we van konden genieten in provinciestadje Cordóba. Schitterende Mezquita trouwens. Google maar eens om je te laten verbazen. Al verdwijnt het in het niets bij Sevilla, metropool (weer) in wording. Daar zitten we tot zondag. Over de avonturen daar en verder in een volgend statusrapport. Eerst de was ophalen…