Misschien is het omdat je ouder wordt, maar langzamerhand begin je steeds vaker dingen leuker te vinden die je vroeger haatte en bezwoer nooit te doen. Iets saais als fietsen bijvoorbeeld.Nou staat bij mij thuis de tweewieler altijd volledig stil. Omdat het centrum van Tilburg op loopafstand is en ik voor alle andere klusjes toch de auto moet pakken. Maar deze keer was er een goede reden om op het ijzeren ros te kruipen. Een gehuurd exemplaar, overigens.
Het excuus heet De Weerribben en dat mag gerust een verborgen pareltje genoemd worden. Het ligt in het noorden van Overijssel, niet te ver van Emmeloord. Het is een laagmoeras, zoals het kennelijk heet. Voor de niet-biologiekenners onder ons: heel veel water, met prachtige brede sloten waar je met een kano doorheen kunt peddelen. Wat we dus deden.
Net zo leuk is een grote fietsronde. Door typisch Hollands landschap. Dus dezelfde sloten en vaarten, verbonden door talloze kleine bruggetjes. Een tocht langs tientallen nostalgische boerderijtjes, waarvan er velen slechts via het water te bereiken zijn. Prachtige dagtocht.
Voor degenen die zich zorgen maken over mijn ernstig ontluikende burgerlijkheid: zaterdag ben ik ook nog wezen stappen in Utrecht. En het was pas tegen vijven toen er contact met het bed gemaakt werd, dus er is nog geen reden voor ziekenhuisopname!