Ze heten Solo maar zijn een duo. Behalve gisteravond dan, want live is Solo een vijftal. Tenminste, bij de tour rond hun tweede plaat, want die heeft allerlei extra geluidjes die je niet met vier man kunt spelen. Op de vorige tour waren ze namelijk nog een kwartet.
Allemaal verder volstrekt oninteressant. Het gaat om de muziek, en de Utrechtenaar Michiel Flamman weet als geen ander hoe hij prachtig melancholische liedjes moet schrijven en vertolken. Eerder verwierf hij cultstatus als J. Perkin, Flamman schreef hits voor anderen, maar nu heeft hij eindelijk een klein beetje succes samen met een andere getalenteerde songschrijver. Ik ben zijn naam even vergeten, maar debuutplaat Songs n Sounds was bij vlagen al indrukwekkend, in de kleine zaal van 013 bleek de opvolger net zo goed. Mooi gecomponeerde songs, uitgevoerd met een engelenstem, zelfs onbeschofte Nederlsndse (is luidruchtige) concertbezoekers werden er stil van. Chapeau!
p.s. de geruchten van een Pumpkins-reünie worden steeds sterker…