En die Nederlanders maar denken dat Belgen zo’n rustig, bescheiden volkje zijn. Hell, yeah! De laatste tien jaar zijn wij Ollanders van de muzikale alternatieve kaart geveegd door een nieuwe generatie zelfbewuste zuiderburen, onder aanvoering van de onvermijdelijke dEUS-leider Tom Barman.
Zo presenteerde Stijn zich gisteravond als een ondeugend, grensverleggend ventje vol zelfvertrouwen in de Ekko. Hij wordt in eigen land de Vlaamse Prince genoemd en dat is niet vreemd: niet alleen is zijn muziek funky, op het podium presenteert hij zich als een geil sekssymnool. Tegen het eind van het concert stelde hij de retorische vraag of zijn T-shirt uit moest of niet. Hoezo bescheiden?
Nou staat deze versie van Prince overigens wel stevig met beide laarsjes in het huidige decennium. De basis voor de electrofunk wordt gelegd door een berg elektronica. Vroeger trad de dertigjarige ook vaak alleen op. Kan best, aangezien een groot deel van zijn muziek uit de computer komt. Maar tegenwoordig is Stijn-live een band en dat geeft het optreden toch behoorlijk wat schwung mee.
Het publiek in Ekko wilde niet echt helemaal los gaan (ook niet toen de beste man zijn shirt uit trok, nee). Maar nummers als Sex Junkie of Pussy On My Mind lieten weinig aan de verbeelding over. Stijn is een rasentertainer, een grensverlegger met een prachtig soulvolle stem met zoveel funk in zijn donder dat hij menig festival plat zal spelen.
Hieronder de clip van Sex Junkie.
Op YouTube is nog meer van hem te vinden. Onder andere de sobere uitvoering van G Daddy op de Vlaamse televisie en de clip van dat nummer.