Af en toe kom je een lied tegen dat je doet beseffen hoe enorm mooi muziek kan zijn. Nog zeldzamer is het als zo’n lied gemaakt is door een Nederlandse band. 16 Down uit Zwolle flikt het, Heaven Still Cries is de titel van het nummer. Multi-instrumentalist/songschrijver/producer Marco Hovius zucht met zachte, honingzoete stem dat ‘what we got, we don’t need and can only lead to greed’. En even staat de wereld stil in schoonheid.
Het Zwolse trio weet op de debuutplaat Headrush traditioneel songschrijverschap te verpakken in allerlei gedaanten: pianoballads (de single Subtle Movements), powerrock a la Stone Temple Pilots (Gimme Some), crossover (If the Money’s Right, met Rudeboy) of Tricky-achtige fluisterpop (afsluiter Uncertainty Principle).
16 Down laat zich dus erg moeilijk in een muzikaal hokje stoppen. Het enige dat de nummers verenigt is die hese stem van Hovius: aan de ene kant erg mooi, aan de andere kant te weinig dynamisch om drie kwartier te blijven boeien. Het is eigenlijk de enige grote kanttekening bij een album dat niet altijd even constant, maar al bij al toch een verrassende en indrukwekkende eerste proeve van bekwaamheid is.