Type and press Enter.

Beulah – Yoko

Kijk, je moet het zelf weten, maar zeg niet dat je het niet wist. Op 14, 15 en 16 april is Beulah live in dit land te bewonderen (in respectievelijk Amsterdam, Rotterdam en Utrecht). En dat reisje zou best wel eens de moeite waard kunnen zijn. Omdat het zestal uit San Francisco een nog nauwelijks ontdekte concurrent is voor liefhebbers van Grandaddy en Sparklehorse.
Nou zijn dat niet de meest opgewekte en toegankelijke bands, maar wie goede muziek wil horen moet af en toe nu eenmaal zijn best doen. Beulah’s vierde album heet Yoko. Een verwijzing naar de weduwe van John Lennon? Geen idee. Muzikaal refereert het album in elk geval wél aan de wat experimentelere kant van diens Beatles. Nog meer lieten voorman Miles Kurosky en zijn mannen zich inspireren door melancholiek-psychedelische bands als Mercury Rev. Maar waar die groep soms eindigt in eindeloos gepiel, blijft bij Beulah de song voorop staan. Het sextet blinkt uit in mooie, zachte nummers als A Man Like Me en You’re Only King Once (afgekort Yoko?). Slidegitaren en strijkpartijen glijden voorbij, maar pompeus of saai wordt het nooit. Omdat Beulah net zo vlot toeslaat met up-tempo liedjes van drie nummers.
Het grote publiek zullen ze er nooit mee bereiken, maar Beulah presenteert op Yoko eigenlijk de ideale mix tussen Grandaddy en Mercury Rev. Dus ik zal het nog één keer zeggen: wie eens een keer een niet-doorsnee band wil zien moet Beulah binnenkort in kleine zaaltjes opzoeken. Zeg niet dat u het niet wist.