Het werk van sommige artiesten komt beter uit de verf als anderen het uitvoeren. Zo zijn er legio gloedvolle vertolkingen van Bob Dylan-songs, terwijl de man zelf over een op zijn zachtst gezegd gammele stem beschikt. Al vinden sommige mensen dat weer zijn charme.
Ook Will Oldham blonk uit in wat valsig zingen. Het wilde de schoonheid van zijn muzikale composities nog wel eens verhullen. Gelukkig was het geen beletsel om in cultkringen wereldberoemd te worden. Soms onder zijn eigen naam, meestal onder schuilnamen als Palace/Palace Music/Palace Brothers of Bonnie Prince Billy.
Onder dat laatste alter ego is nu Superwolf uit, een plaat die de meester van het treurlied opnam met Matt Sweeney. Oldham schreef de teksten, Sweeney (ex-Zwan) de muziek. Het levert een album op dat grotendeels klinkt als de eerdere Bonnie Prince Billy-platen, met een paar belangrijke verschillen. Zo zingt Oldham beter dan ooit. Maar vooral zijn de composities van Sweeney net iets gelaagder en gevarieerder, waardoor de songs deze keer wel blijven hangen. Het prachtige Beast For Thee en het serene Lift Us Up zijn nu al klassiekers in het oeuvre van de Amerikaan. Dat het duo een enkele keer zondigt met te lang opgerekte nummers of een dissonant orgeltje kan niet verpesten dat dit de sterkste plaat van Oldham in jaren is.