In die mediaconsumptie anno 2005 is nog best ruimte voor een krant overigens. Niet iedereen wil immers nieuws consumeren via een computerscherm. Niet iedereen wil de hele dag up-to-date gehouden worden over allerlei nieuwtjes. Bovendien zijn er genoeg mensen die nog iets in hun handen willen hebben om te lezen. Alleen: de krant anno 2005 houdt daar nog totaal geen rekening mee.
Een deel van de toekomst, ik blijf het zeggen, is de krant op elektronisch papier. In het laboratorium van Philips hebben ze al flinterdunne, oprolbare beeldschermpjes ontwikkeld. Voor zwart-wit is de kwaliteit al afdoende, voor kleurafbeeldingen zal dat niet al te lang meer duren.
Binnen afzienbare tijd kun je dus met zo’n elektronisch krantje en de meegeleverde usb-kabel inloggen op het internet. Thuis, of bijvoorbeeld bij een oplaadpaal in het centrum van de stad. Niet 1 keer per dag, om zeven uur in de morgen, zoals nu het geval is. Maar meerdere keren, als je wilt tenminste. Afhankelijk van je eigen nieuwsbehoefte.
Zo’n elektronische krant geeft ook veel meer mogelijkheden om het product toe te snijden op de wensen van de individuele klant. Wil je alleen de pagina’s over popmuziek? Geen probleem. Buitenlands nieuws? Kan! De mogelijkheden zijn wat dat betreft eindeloos.
Bijkomend effect is dat de krant op deze manier een veel jonger en flitsender imago krijgt. Al zou het de grootste fout zijn om te denken dat enkel met de invoering van elektronisch papier de toekomst is veiliggesteld. Net zo min als de introductie van tabloids dat op dit moment is.
One comment
[…] jaren predik ik het gospel van de e-paper. Want geen distributiekosten en de hele dag aanpasbaar, wat wil […]