Twee weken terug had ik het over de fun factor. Dat nieuws ook leuk mag zijn. Speels. Elementen waarover de oude, vertrouwde papieren krant niet lijkt te beschikken. Internet wel.
Gebruikers hebben op het web verschillende motieven. Zoeken naar nieuws kan er eentje zijn, entertainment een andere. Sociaal contact is tegenwoordig ook een populaire (Facebook, Twitter), net als het showen van eigen product (YouTube, Flickr).
Nieuwssites moeten tegenwoordig proberen zoveel mogelijk van die behoeften te vervullen. Dat kan, maar het vergt wel een andere benadering. De papieren krant is een generiek product, een enorme menukaart waar ieder zijn eigen gading van consumeert. Het web maakt dat ook mogelijk, maar dan beter, leuker en makkelijker.
Joao Canavilhas, hoogleraar journalistiek in Portugal, ontwikkelde er een interessante theorie voor van de op zijn kant gevallen piramide. In nieuwsberichten is de omgekeerde piramide een gebruikelijke metafoor: het belangrijkste nieuws bovenin het bericht, onderin de achtergrondinformatie die eventueel weggelaten kan worden als het artikel ingekort moet worden.
Op het web is de beschikbare ruimte niet beperkt. Nog belangrijker is dat iedere gebruiker zijn eigen wensen heeft, zijn eigen gewoonten, en die kunnen allemaal bevredigd worden. De piramide is op zijn kant gevallen: links (in de smalle top) wordt zeer basale informatie gegeven (bijvoorbeeld: schrijver Jan Wolkers is overleden). Een niveau dieper kun je lezen waar hij is overleden en waarom. Een niveau dieper vind je een biografie en een bibliografie, inclusief links om boeken te bestellen. Een niveau dieper heb je nog veel meer materiaal (foto’s, video’s, scans van boeken). Iedere bezoeker bepaalt zelf hoeveel informatie hij tot zich wil nemen, door zich van links (kerninformatie) naar rechts (heel veel specialistische gegevens) een weg door de piramide te graven. Ieder zijn eigen route, ieder zijn eigen informatie. Inderdaad: het web van onbegrensde mogelijkheden.