In de periode dat ik muziekrecensent was bij BN/DeStem, was het makkelijker eindejaarslijstjes te maken. Bijna alle belangrijke platen passeerden automatisch mijn cd-speler, en ik had er tijd voor. Aan dat laatste is inmiddels een chronisch tekort. Desondanks: tien albums uit 2010 die naar mijn bescheiden mening zeer de moeite waard waren.
10 Liars – Sisterworld: onconventioneel gezelschap rond Angus Andrew, dat in hyperdrive de soundtrack levert van Los Angeles supercity. Hun thuisbasis is de inspiratie voor een plaat vol gierend harde songs, vol distortion en waanzin, en slechts met een enkel zonnig rustmoment.
9 Johnny Cash – American VI: Ain’t no grave: de ‘man in black’ blijft afscheid nemen met steengoede platen. Of American VI nu echt zijn laatste album is, daar wil producer Rick Rubin weinig over zeggen. De stem van Cash is, enkele maanden voor zijn dood, hoorbaar op zijn einde, maar dat maakt ook dit album deels zo’n intense luisterervaring. De American-serie is verplichte kost voor elke muziekliefhebber, het Johnny Cash Project is overigens verplichte kost voor iedereen die de kracht van crowdsourcing wil ervaren.
8 Delphic – Acolyte: Manchester is weer even Madchester, hoofdstad van de dance, zoals het dat eind jaren tachtig en begin jaren negentig was met club The Hacienda en met New Order. Delphic heeft zijn roots overduidelijk in die periode, maar geeft er een eigentijdse draai aan.
7 Massive Attack – Heligoland: de meesters van de triphop keerden in 2010 onverwacht sterk terug. Heligoland beschikt over sterker songmateriaal dan zijn voorgangers. Massive Attack moet broeien, zweten, schuren en je ingewanden doen trillen. Op Lowlands deden ze dat allemaal, maar eigenlijk is het met hoofdtelefoon op in een verduisterde huiskamer nog intenser.
6 Holy Fuck – Latin: de Canadezen zijn naar mijn bescheiden mening al jaren ondergewaardeerd. Waar een mega-act als Faithless al jaren voor het rechttoe-rechtaan beukwerk kiest, doet Hot Chip het op een veel verfrissender manier. Instrumentaal, opzwepend, gelaagd, en live overigens onweerstaanbaar.
5 The National – High Violet: ongemerkt neurie ik regelmatig over straat Bloodbuzz Ohio. The National is zo’n band die onder je huid kan kruipen, vooral vanwege de bariton van Matt Berninger. Zijn stemgeluid en de staccato drums geven de groep zijn eigen geluid, al blijven de liedjes compositorisch te vlak om echt tot de wereldtop door te kunnen stoten.
4 Jonsi – Go: met zijn band Sigur Ros haalde onze IJslandse vriend al meerdere malen de eindejaarslijstjes. Met Go maakte hij solo feitelijk het logische vervolg op de laatste plaat van zijn band. Het is allemaal weer net iets luchtiger en vrolijker, al blijven dat in het universum van Jon Thor Birgisson relatieve begrippen.
3 Foals – Total Life Forever: Spanish Sahara was de eerste clip van Total Life Forever. Uitgesponnen gitaarpartijen, trage opbouw, meteen werd duidelijk dat Foals een stuk volwassener was geworden. Ook de rest van het album is een flinke stap voorwaarts. Total Life Forever is gevarieerder, spannender en consistenter dan zijn voorganger, zonder het poppy hakkerige Foals-geluidje om zeep te helpen.
2 Get Well Soon – Vexations: over ondergewaardeerd gesproken, Konstantin Gropper speelt nog steeds in de wat kleinere zaaltjes van Nederland (en Europa). De multi-instrumentalist uit Berlijn maakte ook Vexations grotendeels in zijn eentje. Het is weer een wonderschoon werkje, orkestraal gearrangeerd, en met een zweem van melancholie die niet doet vermoeden dat je hier met twintigers van doen hebt.
1 Arcade Fire – The Suburbs: met de Canadezen en mij was het toch altijd haat-liefde. Neon Bible vond ik over-the-top, en debuutplaat Funeral was me niet consistent genoeg. Over die plaat ben ik inmiddels mijn mening aan het herzien, The Suburbs viel meteen op zijn plek. Eindelijk is de band niet meer bezig om zo snel mogelijk een bak teringherrie te kunnen maken, maar vinden Win Butler en consorten de rust om hun ijzersterke songs echt goed op te bouwen.
Archief:
Beste albums van 2009
Beste albums van 2008
Muzikale hoogtepunten 2007
Beste albums van 2005
Beste albums van 2004