Want You! Cookoo! Cannonball! Met die kreten scoorden The Breeders in 1993 een wereldhit. De band rond de zusjes Kim en Kelley Deal, de eerstgenoemde speelde vroeger in The Pixies, toerde maandenlang met Nirvana en verkocht miljoenen exemplaren van hun tweede album Last Splash.
Met de opvolger wilde het maar niet vlotten. Kelley raakte zwaar aan de drugs, Kim vond geen geschikte musici voor een nieuwe Breeders-incarnatie en ze vond geen geschikte producer. Maar in 1999 liep ze in een bar in New York leden van de punkband Fear tegen het lijf. In Steve Albini vond ze een knoppendraaier die volgens haar All Wave-filosofie een album op wilde nemen: puur, analoog, zonder gebruik van computers. En Kelley? Die is nog steeds in de weer met naalden…maar daarmee is ze onophoudelijk aan het breien.
Na alle sores is er nu dan eindelijk Title TK, het derde Breedersalbum. Zonder een hit als Cannonball. Zonder de rammelende post-punk. Een wisselvallige plaat, met te veel nummers die klinken als een te lange, richtingloze jam. Maar wel met prachtige one-liners als Since I found speed on the mic, I can’t shut up. En de doorrookte stem van Kim Deal weet in kampvuurnummers als Off You en Put On A Side wel degelijk te ontroeren. Al is het onvoldoende om te kunnen spreken van een bevredigende comeback.