De prijs voor de leukste cd-verpakking van het jaar gaat alvast naar The Notwist en hun nieuwe plaat Neon Golden. In een schattig, uitklapbaar doosje zitten twee kleine cd’s met ieder vijf nummers, als ware het nog een ouderwets vinyl album met een A- en een B-kant.
Ook muzikaal doet het Duitse kwartet een gooi naar de titel ‘Plaat van het jaar’. De vroegere post-punkformatie trekt de lijn van voorganger Shrink (1998) door op Neon Golden: een duister album vol triphopachtige beats, basloopjes zoals we ze kennen van New Order en een hele batterij strijkers. The Notwist dompelt de luisteraar in een beklemmende wereld van elektrobeats. Slechts in de single Pilot en in One with the freaks krijgt de gitaar vrij spel en klinkt het viertal als een ‘gewone’ band. Maar verder overheersen de monotone, manische melodie?n en de lijzige stem van zanger Markus Acher (inclusief een gebrekkige, Bj?rkiaanse uitspraak van het Engels), die samen een beklemmend, claustrofobisch gevoel veroorzaken.
‘When life is a loop, you’re in a room without a door’, kreunt Acher. Waardoor je hetzelfde gevoel bekruipt als bij Kid A van Radiohead: intrigerend, knap gemaakt, maar vreselijk vermoeiend om naar te luisteren.