Haar oudste zoon kreeg kanker, en kon alleen genezen worden door een beenmergtransplantatie. Speciaal daarvoor baarde Juno haar zoon Henri, maar diens beenmerg bleek niet geschikt en het oudste kind stierf alsnog.
Sindsdien voelt Henri zich het zwarte schaap van de familie, overbodig geworden. Nou doet de door Mathieu Amalric (die net de schurk speelde in James Bond) gespeelde Henri er ook alles aan om niet sympathiek te zijn: drinken, roken en ruzie maken zijn toch vooral zijn belangrijkste kwaliteiten.
Ontwrichten
Er zijn minder explosieve karakters te bedenken om een gezin compleet te ontwrichten. De onderlinge spanningen komen er daardoor al snel openlijk uit in Un conte de Noël, van regisseur Arnaud Desplechin. De familie ruziet en heeft lief, tot in bed toe. En het familiehoofd, Abel, probeert alle emoties met een onweerstaanbare charme te sussen.
Tel daar ook nog eens bij dat Juno (prachtrol van Catherine Deneuve) aan leukemie lijdt en kleinzoon Paul balanceert op de rand van een zenuwinzinking, en de vergelijking met Festen is snel gemaakt. Maar die Deense film werkte naar één climax toe, naar die ene scène die iedereen bij zal blijven. Un conte de Noël is gelijkmatiger en charmanter. Bovendien is de filmstijl van Desplechin zo levendig (dan weer statische shots, dan weer een handheld camera en extreme close-ups, dan weer een stukje animatie) dat naast het verhaal ook de vorm tweeënhalf uur blijft boeien.