Het is weer eens iets anders dan een McDonalds drive-in: een jongetje neemt geld aan van de automobilist, die staat te wachten voor een stoplicht. Jongetje loopt snel naar de kiosk, haalt pakje sigaretten, en mijnheer de chauffeur heeft een peuk in de mond als het licht op groen springt.
Gezien in Istanbul, vorige week woensdag. Ergens tussen de tien en twintig miljoen inwoners, chaos, de verweerde gebouwen die bij een havenstad horen, overal minaretten en bijbehorende prachtige moskeeen: het is een ongelooflijke metropool daar aan de Bosporus. Jammer genoeg was ik er amper een dag, om de WK-kwalificatiewedstrijd tussen Turkije en Zwitserland te zien. Voor de krant. En ook dat potje werd een onuitwisbare ervaring.
Met de ferry van de ene (Europese) naar de andere (Aziatische) kant van de stad is al een aparte manier om naar een voetbalwedstrijd te reizen. Rond het Sukru Saracoglu-stadion van Fenerbahce was het een chaos, met honderden politiemensen die de nog niet helemaal afgebouwde nieuwe arena tegen indringers moesten beschermen. Tot mijn grote verbazing lag in die chaos wel mijn perskaart keurig klaar. Waarna een potje voetbal begon dat de hele wereld zich nog wel een tijdje zal herinneren. Vanwege het scoreverloop, maar nog meer vanwege de vechtpartij in de catacomben na afloop.
Ik liep drie minuten na het incident zelf door die spelerstunnel, waar niks vreemds meer te zien was. Een collega moest me dus vanuit Nederland vertellen wat er gebeurd was, de ordinaire knokpartij tussen Turkse en Zwitserse spelers en officials. Ik was al lang blij om in die chaos mijn artikel doorgestuurd te krijgen, want het gsm-netwerk in Istanbul is niet bepaald state-of-the-art, terwijl het land verder behoorlijk modern is.
De dag erna nog even de tijd gehad om anderhalf uur door de stad te wandelen. En meteen besloten: hier ga ik snel eens terug komen. Vanaf Eindhoven zijn er bijvoorbeeld goedkope vluchten met Corendon. En Istanbul werd om meer dan die voetbalwedstrijd voor mij onvergetelijk, maar daarover wellicht volgende week meer.