Het heet Rock Werchter, maar de festivalwei viel even helemaal dood- en doodstil toen Sigur Ros het podium in bezit nam. Eerst maakte verbazing zich meester van het publiek, vanwege de ijle stem van zanger Jonsi. Maar al snel werd de sprookjeswereld van de IJslanders bewonderd.
Tachtigduizend mensen stil krijgen met trage, ontoegankelijke muziek in een niet-bestaande en/of onverstaanbare taal, het is niet veel bands gegeven. Maar Sigur Ros gaf weer eens een blijk van zijn enorme kunnen, terwijl het ook nog nieuwe paden in sloeg met de nummers van het recente album Med Sud I Eyrum Vid Spilum Endalaust (With a buzz in our ears we play endlessly).
Daar trappen Jonsi en zijn vrienden zowaar af met het vrolijke Gobbledigook, een slechts drie minuten durende single die vergezeld wordt van een clip vol naakte hippies. Ook track twee (Inní mér syngur vitleysingur) is vier minuten lang up-tempo, maar niet volgens het standaard couplet-refrein-couplet-stramien. De soms bloedserieuze IJslanders beseften kennelijk ook dat ze niet eeuwig konden doorgaan met louter trage, door de met viool bespeelde gitaar van Birgisson gedragen nummers. Die ‘hardcore’ Sigur Ros is er nog steeds op Med Sud. Maar de groep is nog gevarieerder en nog beter geworden. Oftewel: de eigen planeet is een stukje groter geworden!